Ik ga jullie bij deze vandaag een hele wijze levensles meegeven, zijnde...
Geloof niks van wat Google Maps u vertelt.
Ik had namelijk in februari netjes een reisbestemming gekozen voor deze zomer. Op zowaar 5 uur rijden van ons thuis. In Frankrijk dus.
5 uur rijden. Haha, wat een grap. Google Maps kent dan mijn kroost niet (en ik die dacht dat Google al je privé-informatie netjes bijhoudt).
In het doorgaan hebben we er zowaar 11 uur over gedaan om op onze bestemming te geraken. In het terugkeren maar een luttele 7 uur en 38 minuten.
En nee, we hebben geen file gehad, maar...
- De zoon werd plots wagenziek na 27 minuten onderweg.
- De zoon ledigde dan ook zijn maaginhoud na 53 minuten onderweg.
- De dochter moest NU naar het toilet 10 minuten later. En met NU, bedoelt ze ook wel NU.
- Bij die ene stop bleek er ook een speelpleintje te zijn naast de toiletten.
- De dochter had een halfuur later NU honger, en lustte geen enkele koek die ik meehad.
- In het doorgaan was er ook wel het geplande bezoekje aan de tuinen van Versailles. Waarbij de kinderen ook plots niet meer konden stappen toen we net op het verste punt in de tuin zaten. Mama, mijn knieën doen zooooooo een pijn...
- Dan de volgende toiletstop. Naast de toiletten stond er deze keer zo een flikkerende speelauto die wat heen en weer beweegt. Waar de kinderen natuurlijk heel lang in wilden blijven zitten (en nee, we hebben er geen geld in gestopt).
- Oja, we hebben ook ergens eventjes een verkeerde afrit genomen.
- Mama, mijn kameleon is gevallen, en ik vind hem niet meer. Stoooooooop!
- En dan waren er nog 5 toiletstoppen nodig om op onze bestemming te geraken.
Enfin. We zijn er geraakt. Zowel heen als terug. En ja, het was een heel plezante reis. Maar zo ver ga ik echt nooit meer met twee kleuters op de achterbank. En ik doe in het vervolg de geschatte reistijd volgens Google maal twee. Of misschien moeten we een massale petitie starten om die geschatte reistijden toch iets realistischer te maken?
