Ik ben geen perfecte moeder

Ik ben geen perfecte moeder. Ik ben het nooit geweest, en ik zal het nooit worden. Ik hoef het zelf helemaal niet te zijn.

Dit is een mantra die ik mezelf dikwijls moet herhalen. Want ik leg de lat voor mezelf vaak te hoog. Hé, mijn kinderen moet een hobby hebben (ook al zijn ze nog maar drie en vier), ik moet interessante en educatieve activiteiten met hen doen. Ze moeten goed gekleed zijn (hmm, of toch maar niet). En ik moet nog dagelijks een boeiend verhaal voor hen lezen. Heel veel moeten dus, en eigenlijk is dit nergens voor nodig.

Tot iemand me erop wees dat een voldoende goeie moeder ook meer dan goed genoeg is. Dat kinderen het eigenlijk plezant vinden in de naschoolse opvang. Dus probeer ik nu bewust om toch de lat voor mezelf minder hoog te leggen. Ik probeer te genieten van de kleine momentjes thuis, en eigenlijk is dat meer dan genoeg. Trouwens, ik heb er eens op gelet, als ze 's nachts bang zijn, roepen ze altijd eerst mij. Dus ik zal voor mijn kinderen wel een meer-dan-goeie moeder zijn :-).